Manila

Pilot zrobil nam 20 minutowa wycieczke nad Manila, czekajac na zgode na ladowanie. Swoja droga nie bylo to zbyt miekkie ladowanie. W Manili chcialem przenocowac w znanym mi Joward`s Pension, ale niestety zostal po nim tylko gruz. Poszedl do rozbiorki. Moje poszukiwania skonczyly sie na Stone House. Pokoj w jakim spalem byl najmniejszym jaki do tej pory widzialem. Nazwe mial adekwatna do wymiarow: 2.20 m x 1.10 m - "mini 1".
W Manili mialem tylko dwa dni na zwiedzanie, poszedlem do Intramuros i muzeum sw. Augustyna. Reszte czasu przeznaczylem na wydanie otatnich peso. W piatek rano pojechalem na lotnisko do Clark i tak pozegnalem Filipiny.

11.12 MALAYSIA AIRASIA AK663 CLARK (MANILA) (11.40) - KUALA LUMPUR (15.40)


Teraz podsumowanie Filipin i jego mieszkancow.

Ogolnie nadal po trzech latach przerwy maja u mnie wielki +.
Nikt mnie nie chcial okrasc, nie musialem wyklucac sie o ceny biletow, placilem tyle samo co Filipinczycy. Wszyscy mili, usmiechnieci, pomocni. Czegoz chciec wiecej.
Takich luzakow nie widzialem w zadnym azjatyckim kraju. Ktoregos dnia bedac w sklepie zobaczylem jak obsluga (gdzies z 15 osob) stojac w trzech rzedach miedzy regalami odtanczyla w rytm muzyki taniec podobny do makareny. No i mieli na glowach czerwone czapki mikolaja. Luz, luz, luz...
Kulinarnie wychodza niezbyt atrakcyjnie, bo najczesciej spotykana restauracja byly: McDonald`s, Pizza Hut czy Jolibee. Ale w sumie glodny nie chodzilem.
Jedyny minus jaki musze im postawic to za obowiazek otwierania toreb czy plecakow przed wejsciem do centrow handlowych czy metra. Jak przyszlo mi zdejmowac duzy plecak, potem pokrowiec i odpinac klodke to naprawde mnie to wkurzalo. Ochrona widziala, ze nie jestem z tego powodu szczesliwy, przepraszali, ale taki byl ich obowiazek. A w koncu to przeciez dla bezpieczenstwa.

Same Filipiny to prawdziwy hit mojej tegorocznej wyprawy. Nie zobaczylem tu jeszcze wszystkich wysp, wiec... do trzech razy sztuka.

Zdjęcia (6)

Komentarze (0)